การเลือกซื้อผลไม้
ทุเรียน
มีถิ่นกำเนิดที่หมู่เกาะอินเดียและแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นผลไม้ที่มีขนาดใหญ่ มีหนามแหลม รสชาติหวานมัน จีงได้ชื่อว่า ราชาชาแห่งผลไม้ เนื้อทุเรียนให้ธาตุอาหารหลายชนิด ได้แก่ ไนโตรเจน แคลเซียม ฟอสฟอรัส แมงกานีส โพเตสเซียม และกำมะถัน พันธุ์ดั้งเดิมทั่วไป ได้แก่ ลวง กระดุม ชมพูศรี ฉัตรสีนาก อีหนัก กำปั่น กบ และหลงลับแล ส่วนพันธุ์ส่งเสริม มี 4 พันธุ์ ได้แก่
1. พันธุ์กระดุม ผลมีขนาดเล็ก ค่อนข้างกลม หัวและท้ายผลค่อนข้างป้าน ก้นผลบุ๋มเล็กน้อย น้ำหนักเฉลี่ย 1 กก. หนามเล็ก สั้นและถี่ ขั้วค่อนข้างเล็กและสั้น พูเต็มสมบูรณ์ ร่องพูค่อนข้างเล็ก เนื้อค่อนข้างบ่าง แต่ละเอียด นุ่ม สีเหลืองอ่อน เมล็ดมีขนาดใหญ่ รสชาติหวานไม่ค่อยมัน เละง่ายเมื่อสุกจัด
2. พันธุ์หมอนทอง ผลมีขนาดใหญ่ ค่อนข้างยาว มีบ่าผล ปลายผลแหลม น้ำหนักเฉลี่ย 3-4 กก. พูไม่ค่อยเต็มทุกพู หนามแหลมสูง ฐานหนามเป็นเหลี่ยม ระหว่างหนามใหญ่จะมีหนามเล็กแซมอยู่ทั่วไป เรียกว่า เขี้ยวงู ก้านใหญ่แข็งแรง ช่วงกลางก้านผลจนถึงปาปลิงจะอ้วนใหญ่เป็นทรงกระบอก เนื้อหนาสีเหลืองอ่อนละเอียด เนื้อแห้งไม่แฉะ รสชาติหวานมัน เมล็ดน้อยและลีบเป็นส่วนใหญ่
3. พันธุ์ก้านยาว ผลมีขนาดปานกลาง ทรงผลกลมเห็นพูไม่ชัดเจน พูเต็มทุกพู น้ำหนักเฉลี่ย 3 กก. หนามเล็กถี่สั้นสม่ำเสมอ ก้านใหญ่และยาว เนื้อละเอียดสีเหลืองหนาปานกลาง รสชาติหวานมัน เมล็ดมากค่อนข้างใหญ่
4. พันธุ์ชะนี ผลมีขนาดปานกลางถึงใหญ่ รูปทรงหวด คือ กลางผลป่อง หัวเรียว ก้นตัด น้ำหนักเฉลี่ย 2.5-3 กก. ร่องพูลึก มองเห็นชัด ขั้วผลใหญ่และสั้น เนื้อละเอียดมีสีเหลืองจัด รสชาติหวานมัน เมล็ดค่อนข้างเล็กและมีจำนวนเมล็ดน้อย
การเลือกซื้อทุเรียน
1. ดูปากปลิง (ที่ก้านผล) ทุเรียนแก่จัดปากปลิงจะพองโตเห็นรอยชัดเจน
2. ดูหนาม ผลทุเรียนแก่ปลายหนามจะออกสีน้ำตาลเข้ม
3. บีบปลายหนาม 2 หนามเข้าหากัน ทุเรียนแก่เมื่อบีบปลายหนามเาหากัน จะมีลักษณะยือหยุ่นเหมือนมีสปริง
4. ดูขั้วผล ขั้วทุเรียนแก่จะเป็นสปริง ส่วนขั้วผลทุเรียนอ่อนจะไม่เป็นสปริง
5. ดูสีผล ด้านบนทุเรียนแก่สีจะมันและแห้ง
6. ดูร่องพู ทุเรียนแก่ร่องพูเป็นสีน้ำตาลปนเหลือง ไม่มีริ้วรอยจากแมลงและโรค
7. ชิมปลิง โดยตัดขั้วผลหรือปลิง ทุเรียนแก่จะเห็นน้ำใสที่ขั้วผล ไม่ข้นเหนียวเหมือนทุเรียนอ่อน เมื่อชิมดูจะมีรสหวาน รอยตัดขั้วผลจะเป็นวงแหวนสีเหลืองระหว่างแกนกับเปลือก
8. ดมกลิ่น ทุเรียนสุกจะมีกลิ่นหอม ส่วนทุเรียนแก่จะมีกลิ่นสาบของความหอม ไม่เหม็นเขียว
9. เคาะที่โกรกหนาม ทุเรียนแก่มีเสียงโพรกดังหลวม ๆ ไม่ทึบ
10. ควรซื้อทุเรียนที่ตัดมาจากสวนใหม่ ๆ หากเป็นไปได้แวะไปที่สวนผลไม้ที่เปิดให้เข้าชมจะได้ทุเกรียนที่ตัดมาสด ๆ นำไปเป่าพัดลมไล่น้ำ 3-5 ชั่วโมง เนื้อทุเรียนจะไม่อมน้ำ ทำให้ทานอร่อยยิ่งขึ้น
11. ซื้อทุเรียนที่ตัดตอนแก่ พันธุ์ชะนีให้ทิ้งข้ามคืน 3 คืน ส่วนหมอนทองให้ทิ้งข้ามคืน 5 คืน จะได้รสชาติอร่อยยิ่งขึ้น
12. การใช้มีดผ่าทุเรียน ควรใช้มีดขนาดกระชับมือ มีความคมเป็นพิเศษผ่าตามร่องพู แล้วค่อย ๆ บิดเปลือกออกจะทำให้แกะงายขึ้น
13. ทุเรียนที่สุกมาก ใช้มีเจาะก้นผลแล้วบิดเปลือกออกจะทำให้แกะง่ายขึ้น
14. ถ้าทานทุเรียนไม่หมดให้นำไปแช่ช่องฟรีซ จะได้ไอศครีมทุเรียนที่อร่อยไม่แพ้ทานทุเรียนสด ๆ
ประโยชน์จากทุเรียน
แปรรูป : ทุเรียนกวน ทอฟฟี่ทุเรียน ทุเรียนทอด ไวน์ทุเรียน ฯลน
ประโยชน์ : ให้สารอาหารอันเป็นประโยชน์ต่อร่างกายมากมาย โดยเฉพาะพลังงานความร้อน ทุเรียนก้านยาว 1 พูให้พลังงานถึง 516 แคลอรี่ แม้แต่ทุเรียนเพียง 1 ขีด ก็ให้พลังงานถึง 124 แคลอรี่
มังคุด
มังคุด เป็นผลไม้ที่มีรูปทรงคล้ายมงกุฏราชินี รสชาติดีจึงได้ชื่อว่าเป็น ราชินีผลไม้ มังคุดมีเพียงพันธุ์เดียว เป็นพันธุ์พื้นเมืองซึ่งปลูกด้วยเมล็ด และเมล็ดมังกุดไม่ได้เกิดจากการผสมเกสร จึงแทบไม่มีโอกาสกลายพันธุ์เลย
การเลือกซื้อมังคุด
เลือกเปลือกไม่แข็งและเปลือกสีม่วงแดงเข้มเกือบดำ ขั้วดูสด เมื่อปอกเปลือกออกเนื้อจะเป็นพูขาวนวล รสหวานอมเปรี้ยว หากเป็นเนื้อใสและแข็งเรียกว่า มังคุดแก้ว เกิดจากต้นมังคุดถูกฝนหนักก่อนเก็บ
1. ถ้าจะทานมังคุดที่มีรสชาติหวานให้เลือกมังคุดที่มีผิวสีมวงเข้ม แต่ถ้าจะทานหวานอมเปรี้ยวให้เลือกมังคุดที่มีผิวสีแดง
2. มังคุดผลเล็กจะมีรสชาติดีกว่ามังคุดผลใหญ่ และไม่ค่อยมีเมล็ดเวลาทาน
3. การแกะมังคุดให้ใช้มีดผ่าเป็นเส้นกากบาทที่ก้นปล แล้วบิดออกจะทำให้เนื้อมังคุดไม่ช้ำและไม่เสียรสชาติ
4. มังคุดที่มีรอยแตกหรือแข็งมา มีรอยยุบหรือมีทรายติดไม่ควรซื้อ เพราะเป็นมังคุดที่ตกจากต้น
ประโยชน์จากมังคุด
แปรรูป : ไวน์มังคุด
ประโยชน์ : ใช้เป็นยาได้ เปลือกผลสุกแห้งมีรสฝาด ใช้เปลือกผลแห้งครึ่งผลต้มกับน้ำ ดื่มแต่น้ำ หรือใช้เปลือกผลแห้งย่างไฟให้เกรียมฝนกับน้ำปูนใส 1/3 แก้วรับประทานทุก 3 ชั่วโมง มีสรรพคุณรักษาอาการท้องเสีย ท้องเดิน
เงาะ
เงาะเป็นไม้ผลยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ มีหลายพันธุ์ เช่น พันธุ์เจ๊ะมง สีทอง น้ำตาลกรวด บางยี่ขัน ชาลังงอ สีนาก สีชาด ปีนัง และตาวี ส่วนพันธุ์ส่งเสริม ได้แก่ โรงเรียน ตราดสีทอง สีชมพู พันธุ์ที่ปลูกเพื่อการค้ามี 2 พันธุ์ ได้แก่
1. พันธุ์โรงเรียน มีถิ่นกำเนิดที่ อ.บ้านนาสาร จ.สุราษฎร์ธานี ผิวสีแดงเข้ม โคนขนสีแดง ปลายขนสีเขียว เนื้อหนา แห้งและล่อนออกจากเมล็ดง่าย
2. พันธุ์สีชมพู มีถิ่นกำเนิดที่บ้านครูกี เมธาวัน ต.เกวียนหัก อ.ขลุง จ.จันทบุรี ปลูกง่าย มีการเจริญเติบโตดี ให้ผลดก มีผิวและขนเป็นสีชมพูสด เนื้อหนา ฉ่ำน้ำ แต่บอบช้ำง่าย ไม่ทนทานต่อการขนส่ง
การเลือกซื้อเงาะ 1. ควรชิมก่อนว่าหวานหรือไม่ ควรเลือกเองและเลือกผลใหญ่เพราะจะได้เนื้อมากกว่า
2. เนื้อเงาะต้องล่อนดี ไม่ติดเมล็ด และไม่แฉะน้ำจนเกินไป
3. การเลือกซื้อเงาะควรเลือกเปลือกและขนเงาะที่มีสีสดไม่แห้งดำ ขนาดผลโดยเฉลี่ยใกล้เคียงกัน
4. เงาะโรงเรียน ปลายขนจะมีสีเขียวอ่อน ส่วนเงาะสีชมพูปลายขนจะมีสีแดงอมชมพู
ประโยชน์จากเงาะ แปรรูป : เงาะกระป๋อง เงาะสอดไส้สับปะรดกระป๋อง น้ำเงาะ ฯลฯ
ประโยชน์ : เงาะเป็นผลไม้ที่อุดมด้วยวิตามินซีและน้ำตาล แก้อาการบิด ท้องอืด ท้องเฟ้อ เปลือกเงาะมีรสฝาด และมีสานแทนนิน ใช้เป็นยาขับพยาธิ์ เมล็ดมีฤทธิ์ทำให้หลับได้
ลองกอง ลองกองเป็นผลไม้ในสกุลเดียวกับลางสาดและดูกู มีถิ่นกำเนิดที่หมู่เกาะมลายู อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์และตอนใต้ของไทย ลองกองเป็นผลผลิตที่ให้คุณภาพดีกว่าลางสาดและดูกู มีเมล็ดน้อยหรืออาจจะไม่มีเมล็ด ลองกองแบ่งออกได้เป็น 3 ชนิด คือ
1. ลองกองแห้ง ผลสุกเนื้อใสเป็นแก้ว เนื้อแห้ง หวาน มีกลิ่นหอม ส่วนเปลือกหนามีสีเหลืองคล้ำและไม่มียาง
2. ลองกองน้ำ ผลสุกเนื้อค่อนข้างฉ่ำน้ำ สีเปลือกเหลืองสว่างกว่า
3. ลองกองปาลาแมหรือลองกองแปร์แมร์ ผลสุกเนื้อนิ่ม กลิ่นไม่หอมเหมือนลองกองน้ำ เปลือกบางและมียางเล็กน้อย
การเลือกซื้อลองกอง 1. ควรชิมก่อนว่าหวานหรือไม่
2. เลือกลองกองผิวเรียบ ไม่มีรอยด่างดำมากเกินไป และควรมีขนาดผลใกล้เคียงกัน
3. ผลลองกองจะมีลักษณะใกล้เคียงกับลางสาด ให้สังเกตผิวเปลือก ลางสาดผิวจะมันและเรียบกว่าผลลางสาดจะเล็กกว่าลองกอง หากแกะเปลือกออกจะมียางสีขาวๆ แต่ลองกองจะไม่มียาง
ประโยชน์จากลองกอง
ประโยชน์ : ลองกองเป็นผลไม้ที่อุดมไปด้วยวิตามินบีและฟอสฟอรัส มีสรรพคุณในการลดความร้อนที่เกิดขึ้นภายในร่างกาย การทานลองกองเป็นประจำ จะช่วยป้องกันอาการร้อนในภายช่องปากได้ด้วย
สละ
สละเป็นผลไม้ที่มีรสชาติหอมหวานเฉพาะตัว เป็นที่นิยมของผู้บริโภคโดยทั่วไป มีการเจริญเติบโตและให้ผลผลิตในเชิงการค้าได้ค่อนข้างเร็ว สามารถปลูกได้ดีเกือบทุกสภาพพื้นที่ พันธุ์ที่นิยมปลูก
1. พันธุ์เนินวง ขนาดตะโพกหรือลำต้นเล็กกว่าระกำ บริเวณกาบใบมีสีน้ำตาลทอง ปลายใบยาว หนามของยอดยังไม่คลี่มีสีขาว ผลมีรูปร่างยาว หัวท้ายเรียวคล้ายกระสวย หนามผลยาว อ่อนนิ่ม ปลายหนามงอนไปทางท้ายผล เนื้อสีเหลืองนวลคล้ายน้ำผึ้งหนานุ่ม รสชาติหวานหรือหวานอมเปรี้ยว ทานแล้วรู้สึกชุ่มคอ กลิ่นหอม เมล็ดเล็ก
2. พันธุ์หม้อ ขนาดตะโพกหรือลำต้นเล็ก ใบมีสีเข้มกว่าพันธุ์เนินวง ข้อทางใบถี่ สั้น หนามยาวเล็กและอ่อนกว่าพันธุ์เนินวง ช่อดอกยาว ติดผลง่ายกว่าพันธุ์เนินวง ผลคล้ายระกำ เปลือกผลสีแดงเข้ม เนื้อสีน้ำตาลมีลาย เนื้อหนาแต่ไม่แน่น รสชาติหวานมีกลิ่นเฉพาะ เมล็ดเล็ก ทนต่อสภาพแสงแดดจัดได้ดีกว่าพันธุ์เนินวง
3. พันธุ์สุมาลี เป็นพันธุ์ใหม่ ลำต้นคล้ายระกำ ทางใบยาวมีสีเขียวอมเหลือง ใบใหญ่กว้างและปลายใบสั้นกว่าพันธุ์เนินวงหนามของยอดอ่อนที่ยังไม่คลี่มีสีส้มอ่อน คานดอกยาว ช่อดอกใหญ่ ติดผลง่าย ผลมีรูปร่างป้อมสั้น สีเนื้อคล้ายสละเนินวง เนื้อหนากว่าระกำ แต่บางกว่าพันธุ์เนินวง รสชาติหวาน เจริญเติบโตเร็วและทนต่อสภาพแสงแดดจัดได้ดีกว่าพันธุ์เนินวง
การเลือกซื้อสละ 1. โดยทั่วไปสละแต่ละพันธุ์มีลักษณะไม่แตกต่างกันมากนัก จะต่างกันที่บางพันธุ์มีลักษณะพิเศษ คือ ลำต้นไม่มีหนามและบางพันธุ์ผลจะมีลักษณะยาวรีและเปลือกมีสีน้ำตาลเข้ม เช่น สละพันธุ์เนินวง
2. สละจะมีรสชาติหอมหวาน ส่วนระกำจะเปรี้ยวอมหวาน
3. ผลระกำจะมีเมล็ด 2-3 เม็ด แต่สละจะมีเพียง 1-2 เมล็ด
4. สละนิยมทานผลสด แต่ระกำนิยมนำไปเป็นส่วนประกอบของอาหาร เช่น ปลาทูต้มระกำ เป็นต้น
5. การแกะเปลือกสละและระกำ ให้ปิดเปลือกจากก้นผลแล้ววนรอบผล จะแกะง่ายและไม่ทำให้เนื้อซ้ำ แต่ถ้าเปลือกล่อนเป็นชิ้นๆ แสดงว่าไม่สดเพราะเปลือกแห้งเกินไป
ประโยชน์จากสละ
แปรรูป : ทานสดหรือทำเป็นน้ำสละ สละลอยแก้ว หรือใช้เป็นส่วนประกอบในอาหารที่ต้องการความเปรี้ยว หวาน
ประโยชน์ : คุณค่าทางโภชนาการ เนื้อสละมีกรดอินทรีย์ น้ำตาล วิตามินซีเล็กน้อย มีธาตุแคลเซียม ฟอสฟอรัสและสารอื่นๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย
ดูจบแล้วรีบกลับไปที่ email ด่วน เรารอคุณอยู่ค่ะ
ใครที่เพื่อนส่งต่อเมล์นี้มาให้ แล้วต้องการรับเรื่องราวดีๆจากเราอีกมากมาย คลิกค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น